YEŞERECEK Mİ ÜLKEMDE UMUTLAR?!..

Yüreklerimiz yanýyor alev alev
Can damarlarýmýz sökülüyor tek tek
Gökyüzü karartýlmýþ, duman duman
Bir memleket kül oluyor
Gözlerden kan akýyor
Tabiat ana can çekiþiyor
Ülkem çölleþiyor
Gözler kör, imdadýmýzý duyanlar yok!..

Nedir bu Türk’ün makus kaderi
Yüzümüz hiç gülmeyecek
Soy sop karýþtý, fýtrat bozuldu
Oðuzhan, Bilge Kaðan, yiðit Kürþat’lar
Fatih’ler, Alparslan’lar
Nerede Mustafa Kemal gibi soylular?

Bet-bereket gitti peygamberler yurdundan
iyiliðe, güzelliðe dair ne varsa...
Vicdanlar körleþti
Türklüðün, islâmýn içi boþaltýldý
Varlýðýmýz bir canavara dönüþtürüldü
Yok artýk bundan gayrisi
Hilâlin dört bir yanýný Deccal sarmýþ
Nefesimiz son durakta
Haberiniz var mý?!..

Eskiden kükreyen ülkü devleri vardý
Nere kayboldu yetmiþ sekiz kuþaðý
’’Hepimiz birimiz, birimiz hepimiz!’’ dediklerimiz
Ya toprak altý, ya da sümen altý oldu
Umutlar vardý haykýrýþlarýmýzda
Sesimizi, soluðumuzu kestiler
Ulvi bir dâvâyý mezara gömdüler
Aðlayabildiðin kadar aðla
Yeþerecek mi karanlýk ülkemde umutlar?

Zafer Direniþ
...

Karabulut’tan Sesleniþ




Sosyal Medyada Paylaşın: