bir dal gül
kapýsýz bacasýz yerde mi yaþýyoruz nedir
al gülüm ver gülüm
dal gülüm......
sýralý türkülerin arasýndayým
baðdaþ kurmuþ oturuyorum
bir çocuk çýplak ayaklý
arsýz,sýrýtýk
üstü baþý yýrtýk,kendi de yýrtýk
birileri bu þehri lanetlemiþ olacak..
dilenciye de bir kuruþ býrakmýyorum artýk
piþkin çamurlar üzerime sýçrýyorsa da
ruhuma laf yok
bir o var zaten bende kalan
bir onu korudum þeytana satmadan
gerisi al gülüm,vergülüm
dal gülüm....
yine geldi gecenin tokalaþma vakti,
hüznümün soluk çiçekleri
suyu görmüþ gibi açýverdi
öksürük nöbetlerim
al gülüm,vergülüm
dal gülüm
karaköy vapurunun bacasýndan tütüyorum
martýlara simit atýp
çýðlýklarýnýn pozlarýný çekiyorum
yüreðimin objektifinden
kanat sesleri hýçkýrýyor bedenim
çok yemiþ çok içmiþim
geniþ kapýlardan geçememiþim.
al gülüm ver gülüm dal gülüm
dal gülüm dal ki þu denizin dibine
cehennemin dibine dalarmýþ gibi,
sonu gelmez sevdalarla körüklenen yüreðim
ateþlere köz olup meydan okusun.....
hicranla aþka rakseden rakkaselerin
iç gýcýklayýcý çýplak ayaklarýnda bedenim
benliðim arsýz,sýrýtýk
üstü baþý yýrtýk,kendi de yýrtýk
ruhuma laf yok bir o var zaten
gerisi al gülüm ver gülüm
dal gülüm
deniz güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.