NİKSAR'A BAKIŞ

Musapýnarý’nda duruverdim.
Ovaya yüksekten bakýverdim.
O cennet manzarayý görünce
Aniden bir þiir yazýverdim.

Yüksekten inceledim ovayý.
Yine coþmuþ kelkit’in yataðý
Ben aþýðým, þairim diyenler;
Kaçýrmaz böyle güzel doðayý.

Ova dönmüþ yeþilden yeþile.
Miras kalmýþ nesilden nesile.
Melikgazi Niksar’ýn Fatihi;
Yurt olmuþ Emrah gibi þaire.

Heybetli durur Niksar Kalesi.
Bu topraðýn olurum kölesi.
Birliðimizi bozan olursa;
Bitmesin onun derdi, çilesi.

Özyurt söyler derinden derinden,
Bu sözlerim gönülden, gönülden,
Sürekli dalgalansýn Al bayrak;
Niksar Kalesi’nden Kalesi’nden.
Necmi Özyurt
Sosyal Medyada Paylaşın: