DÜŞTÜ GÖNÜL KALESİ
Kocadý bu gönlüm geçti sevdadan
Eskiden ne idi ne hale düþtü
Aþýklara örnek iken hele ben
Pustu bir köþeye korlara düþtü
Tövbeler içirdi yine bozdurdu
Canýmdan bezdirdi candan bezdirdi
Herkes uykularda daðlar gezdirdi
Bitap kaldý dizim sýzýya düþtü
Bað oldum Gül açtým baðbansýz kaldým
Dað oldum yol verdim Yolcusuz kaldým
Su dedi kan verdim ben cansýz kaldým
Neyleyim vuslatým mahþere düþtü
Aklý ziyan ettim fikri yitirdim
Olanca ömrümü böyle bitirdim
Bir vefasýz yare ikrar getirdim
O müjdeli derman aðyare düþtü
Gönül aþk elinden geçer erinmez
Sevda ýrmaðýndan içen onulmaz
Dost dediðin aramakla bulunmaz
Ol muhabbet ehli ayaða düþtü
Ziyan ettim ömrü Hebaya daldým
Düþtüm yâr izine hüsrana vardým
Akýlsýz baþýmla birbaþa kaldým
Ahvalim bu þekil kuyu’ya düþtü
Yusuf’a neyler ki bu denli acý
Nasiptir insana giydiren tacý
Maþuk’un sunduðu sevda ilacý
Bizden uzak olan diyara düþtü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.