Uzayan hasretlik

Eðme kaþlarýný diyorsun umutsuz
yeni birþey deðil hasret kalmak
hasretlikte sevdadan kuþkusuz
sen ki ay ýþýðým , yandýðým
sensizken gönlüm bir kafeste
özgürlüðüne kanat çýrpmayý bekleyen bir serce yüreðim
öyle mahzun bakma diyorsun


Neden bitmez bu hasretlik
oysa cok candan sevdik kuþkusuz
beþinci mevsime mi kaldý vuslat aç susuz
Sen iken suyum tuzum ekmeðim
Bu açlýk da süründürür kuþkusuz


Gittiðim sokaklar çok tenha
bakar bakar seni göremem
hayalinin peþinden giderken düþe kalka
Gelemiyorum zifiri karanlýk heryer


Yýllar günlerimi içiyor durmadan
Dert yanýmdan gitmez sana kavuþmadan
Ýmtihan ki aðýr taþýyamýyorum
Sana kavuþmayý ben selamet biliyorum
Sarýlsam sana yaþarým biliyorum
uzuyor hasretlik sanki platonik gibi
Düþenin sevdasý yok der gibi
Sosyal Medyada Paylaşın: