Oy ha-var

Yosun ruhlu gönlümün cenderesi
Hiç alýngan deðilim/
Düþtüm evet
Kendi saçlarýmdan
Küstüm ki kendi suçlarýma
Þu an hüküm verecek çaðdayým
O gözlerinin çýrasý olmasa
O cilve naz dudaklarýnýn balý

Çoktan gitmiþtim kendimden
Ve çoktan kendim olmuþtum ben
Kýzlar çabuk büyür derler/
Evet, doðru anamla büyüdüm
Babamla erilim…


Saçma sapan yaralarýný açtýn ki
Ben çoktan kabuklarým onlarý
Yüze doðranmýþ iri bir soðanýn
Gözlere sürdüðü isyan bayraðýyým
Üstüne dökülecek etim yok
Bir file patatesten baþka/
Ve onur
Ve gurur
Çorbamda…


Oy ha-var!
Senli dünlerim olmasa mý?
Cepleri yýrtýk palto el üþütür
Yama akan pantolon kirlenir
Bu kaçýncý dilsiz ruhum
Ýsyana düþmüþ çelenk gibiyim
Herkes bir gül koparma derdinde
Üstümden/
Karanfilleri býrakýn dedim
Þerrimden/
Ellerim yar/sýz
Boþlukta…


Ve bu kaçýncý
Dilsiz bahar


Oy ha-var


Sosyal Medyada Paylaşın: