Yaðmurlu bir nisan akþamýydý. Seninle karþýlaþmamýz. Ta o zaman baþlamýþtý bakýþmamýz. Sen yaralý, ürkek bir maral gibiydin. Sýðýnacak yer arýyordun. Tesadüf müydü? Ayný þemsiye altýnda buluþmamýz. Ürkektin tir tir titriyordun. Deniz mavisi gözlerini kaçýrýyorum benden. Sonra o kar beyaz ellerini tuttum birden. Sanki ellerini geri çekecek gibi oldun. Sýmsýký tuttum ellerini. Sana fýrsat vermeden. Sonra seninle yürüdük. O loþ sokaðý boydan boya. Sohbet ettik doya doya. Birden durakladým. Ýsmini sordum. Yavaþça... -Sevda dedin. Mavi gözlerine iyice baka kaldým. Ben sana iþte o zaman sevdalandým. Necmi Özyurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necmi Özyurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.