Bulud olub ötə bilsəm ormanlarýnýn üstündən, Leysan töküb gecə-gündüz söndürsəm bu yanðýnlarý. Sənə qýyan xəbislərin gözü kor olsa tüstündən, Fələk belə götürməsə bunca namərd qýrðýnlarý...
Torpaðýnýn hər qarýþý bu qədər müqəddəs ikən 71 yerdən baðrýna vurulan yara dözülməz. Biz burada kül oluruq sən orada od tutarkən, Qəlbi yanan qardaþýna, de, hansý qardaþ üzülməz?!
O yanðýnda hər qýrýlan ümid nəfəsimi kəsdi, Sənə dað çəkən yaðýnýn biryolluq ocaðý sönsün! Yerin-göyün xəstə vaxtý meþələr yaþýl nəfəsdi, Türkiyəmə əl uzadan, nəfəsinə qýyan ölsün!
Təranə Turan Rəhimli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Terane Turan Rehimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.