Gidilecek yer kalmamýþ Nereye gitsen Medyen Nereye baksan Eyke
Sözlere de güven kalmamýþ Ne kayýnpederler Þuayb Ne damatlar Mûsâ
Ne çok put var Annelerinden dünyaya insan olarak doðup Dilimizle yücelttiðimiz Þiþirdikçe þiþirdiðimiz Bizim üretimimiz
Baþka müsebbip aramaya gerek yok Bir kez sevince Nedense hiç toz konduramaz gönüllerimiz Ellerimiz, o kahrolasý ellerimiz Ýnsandan putlar üreten ellerimiz
Ne ara bozuldu insanlýk bu kadar Her iþte bin bir türlü hile gizlenir Haklý veya haksýz olmanýn hiçbir önemi yok Adalet terazisinde hep güçlünün kefesi aðýr gelir
Ýnsaný insandan ayýr! Kendi adamýný kayýr! Önüne setler koy, eþkýya misali! Kul hakký ye, ibadet niyetine!
Medyen’den Eyke’den ibret almadan Ne çok günah iþlenir oldu Her an evrenin her noktasýnda
Küre ýsýnýr Tüm dünyanýn ormanlarý cayýr cayýr yanar Ekonomiler batar Çünkü tüm dünyanýn sermayesi Küreselci çapulculara doðru akar
Öyle bir çaðdayýz ki Ticaret dediðin dalavere Düstur o ki mümkün olduðunca beleþ fiyata al Ve satabildiðin kadar fahiþ fiyata sat! Bir de kýyameti çaðýrýrcasýna Dünyanýn her noktasýnda Çýk, kat üstüne kat! Kazandýklarýný sanal paralara yatýr! Ölünce sanýrsýn ki mirasýný paylaþanlar Sana öyle deðer verecekler ki Mezarýn olacak bir yatýr!
Dünya azgýnlýk dolu Kalmamýþ Mûsâ gibi Bir sözü uðruna on yýl koyun güden Çok azý hariç Ýnsanlarýn gözü baþkasýnýn koyununda Sabretmek, þükretmek, fikretmek… Hak getire!
Allah’týr rýzýklarý veren Kudret helvasý ve býldýrcýn misali Az veya çok Yeter bana Þükürler olsun Rabbim sana Demenin coþkusu Yüreklerde huzur verir
Fakir ülkeleri sömürmek Çaresiz halklara zulüm yapmak þan olmuþ Unutmasýn zalimler Mazluma zulmeden Firavunlar Her zaman periþan olmuþ
Her türlü haram iþlenir eyvah! Bulut gününün azabýndan korkarak Çokça aðlayýp Rabbe yalvarmak gerek Helakimiz yakýndýr tövbe etmezsek
Dijital bu çaðda Deccal’in çýkmasý yakýn mýdýr Anlamadým gitti Ne çok bozguncu türedi Dünyanýn dört bir yanýnda Korkarým topraktan Yecüc Mecüc fýþkýracak
Yâ Þuayb! Bir Hatîb-ül-Enbiyâ idin Tesirli ve tatlý olsa da sözlerin Az kiþi hariç, seni dinlemedikleri gibi Nasihati dinleyen de kalkmadý þimdilerde Tesiri tam kayboldu sözlerin Her konuyu bilen çok! Nasihatin ise nasihat edene bile faydasý yok
Ne sanýr insan kendini Evveli toprak, ahiri toprak Bir sperm yapýþýr yumurtaya Doðunca unutulur nutfe olunduðu Neden unutur insan özünü Ve neden unutur insan Kâlû belâda verdiði sözünü
Bir balon gibi þiþtikçe putlar Sonunda mutlaka patlar Patlayýnca içinden Helva da saçýlmaz etrafa Þimdinin putlarý helva olarak da yenilemez Ancak öyle kutsamýþlar ki kendilerini Bir avuç küreselci puta Yeryüzünün herhangi bir noktasýnda Hiç laf da denilemez
Gidilecek yer kalmamýþ Nereye gitsen Medyen Nereye baksan Eyke
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Akçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.