birçok þeyi bilmekten vazgeçince mutluluklar karþýladý ilk dansýn neþesi göðe bulaþan ilk koyu mavi biriktirdikçe karamsar bulutlarý bir nihayet karþýladý beni
zamaný bölüp aný unutmak uzun ve ardýþýk bilinmezliklerin akýcýlýðý geniþleyip unutturunca var olmayý huzurun son tadý kalýyordu eþikte
deðiþmek deðiþtirmek ve yetememek kelimelere bu döngüde asýl endiþe sonu beklemek kaldýrýlýncaya dek uykularýmýzdan
hiç olmamýþlýðýný kutsa rüyada gelmiþ geçmiþ vazgeçsin senden ve yýldýzlarýn hiç kalbi yokmuþ sonsuzluðun son ýþýltýsýný düþünürken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.