Har

Har

bu iklimsel deðiþim
bana yaramadý
serhat ellerin serinliði tenim
þubatlarda ceketsiz gezerim
içimde bir yangýn memleket
bir deðil bin yanýyorum

serinlenmiyor içim
kavunlar kösele olmuþ
kýrk karpuz kes kýrkýn içi geçmiþ
su soðuk onunda tadý yok
nesli aslý yok eden bir bozulmuþluk
bir damla bir nefes bir hayat bir ömür

insanlar bezgin mi bezgin
bezgin mi üzgün mü yorgun mü
birbirinden uzadýkça mesafeler
eller ellere deðmeyince kýnada
içinde yaþanmayan yalnýzlýk
insan kendine sýðýntý

dudak lokmaya deðse diþ gezmiyor
incecik gömlek bedene aðýr yük
kapý pencere dilsiz sessiz esmiyor
kesmiyor o tel tuðla klimalar
aklým bana zülüm ediyor
akýl çemberinde preste

kurt ulumasý köpek havlamasý tilki dansý
kefenimi çekiþtiriyorlar kapmýþlar makasý
mirasým yaðmalanýyor hunharca
aðzýmda diþim parmaðýmda yüzüðüm
bahçede aðacým fidaným dalým çiçeðim
özüm toprak tohumum toprak

gül bende açar

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: