kim bilir

kim bilir,
kim bilebilir ?






kaç asýr daha böyle geçecek
hangi yürekte tüketeceðiz sevgimizi


hangi yaðlý urgana asacaðýz gençlik resimlerimizin suretini


gurbetten sýlaya deðin
mülteci kuþlar havalanacak içimizden
telafisi olmayan yangýnlar çoðalacak



solgun ve bitkin hayallerimiz kalacak geride
kimsenin bakmaya tenezzül etmediði


öpüp koklasalar da incinen yerlerimizi
iþ iþten çoktan geçmiþ olacak

gitsem buralardan
ömrümüzden talan edilen
o duyarsýz günlere
dönmemecesine…

en çok da annem üzülecek biliyorum

o yüzden
çaput baðlayýp kanayan yaralarýn üstüne
hiç yaþanmamýþ sayýyorum
kesip atýyorum zamaný kökünden
gömüyorum yedi kat yerin dibine

alev alan ormanlarý
inanýyorum ki
yeþerteceðiz yeniden
elbirliðiyle…







sevgi batbay özçelik

Sosyal Medyada Paylaşın: