Bir Arının feryadı…

Kýzýl çam aðacýnýn zarif koynundayým

Uyuyorum

Gölgesinde düþler kuruyorum

Kah uçuyorum

Kah konuyorum

Bahar yaðmurlarý

Gülümsüyor bahtýma

Sonra birden kararýyor dünyam

Duman kaplýyor her yanýmý

Nefes alamýyorum

Sizden bir hain tutuþturmuþ olmalý

bedenimi

yanýyor kanatlarým,

yanýyor gözlerim

Þimdi hayallerimi,

Sizin görkemli Fanusunuzda býrakýyorum

Veda ediyorum..

Yüzyýllardýr sakladýðým tertemiz aileme

Sevinçlerime

Bitmeyen gecenin alevli yüzünde

Güneþi, denizi

Siyahý, beyazý ve

Sevgi dolu yüreðimi,

Avuçlarýnýza býrakýyorum ve

Haykýrýyorum gökyüzüne ama

Hiç kimse duymuyor sesimi

Þahitim de yok

Ay ýþýðýndan baþka

Ateþ ateþ olmaktan utanýyor

Ýnsan insan olmaktan

utanmýyor…




Sosyal Medyada Paylaşın: