Sonbaharda biter benim tüm hüznüm Ayakkabým yok ve yolum pürüzlü Sanat sevmem þarkýlar hep gürültü Cahil çocuk hep þapkada büyüdü Açlýktan oldu ölümü, aylardan Kasým Kahvaltý sevinci kaldýramaz pasý Ve kasý dünyayý kaldýramaz nasýl? Para yok, topraðý kaþýkla kazýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hg_emircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.