Zamansýz bir ölüm kapýmýzý çaldý Bir yýldýz kaymýþtý Ama biliyorum ki bizi gökyüzünden izliyordu Gitme zamanýnýn geldiðini düþündü ve artýk hiç dönmemek üzere Kendine býrakýlan emanetleri de alýp gitmiþti Islak ve soðuk bir toprak Karanlýk bir odada artýk Yalnýzca bekliyordu O beklediðini yaþarken Biz yine beklemediðimizi yaþamýþtýk Mutsuz ve üzgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozge29. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.