GÖNÜL

GÖNÜL
Gözyaþlarý göle döndü bu sene
Gülmeði boþuna sýnayan gönül
Kýrýlan kalp yaký tutmaz desene
Kafes kuþu gibi bunayan gönül

Keklikçe gezinen bülbülce öten
Dilbere naz gerek ömüre yeten
Rengi gül baþýna, beladýr zaten
Dikeni boþ yere, kýnayan gönül

Süz, bulanýk karýþtýrma duruna
Gelen olmaz boþa akar kuruna
Baban gelse ortak etme sýrrýna
Gözlü yara gibi kanayan gönül

Pusla kayýp, ulaþamaz yurduna
Bakýp bekler karlý daðýn ardýna
Ne bahtýna karþý nede derdine
sürünme isteyip onayan gönül

Þerifoðlu’m manasý yok gerinin
Hayâli bir günde bitmez dirinin
Her zaman düþüyle yattý þirinin
Ferhat’ý, olmayý deneyen gönül

Ali Eliþ

Sosyal Medyada Paylaşın: