Harflerinin deðiþtirsen yerini ‘KAÞ’ ile ‘ÞAK’ sözcükleri oluþur Söndürürler gözlerinin ferini Sanma aþkta hep iki kalp buluþur
Bazýlarý söze Bazýlarý göze Bazýlarý öze bakar Bazýlarý ise kaþa gönül yakar
Sonuçta âþýk olunur bir ‘KAÞ’a. O kaþ sahibinin her sözü ve davranýþý ‘ÞAK ÞAK’ alkýþlanýr, ismi kazýnýr en yüksekteki taþa. Buna da ‘AÞK’ denir, gelirse baþa.
Galiba ‘aþk’ta daima þakþakçýlýk yapmaya ihtiyaç var. Zira en ufak þeyde kýrýlýr, alýnganlýk gösterir, buluttan nem kapar yâr. Ýliþkiler pamuk ipliðine baðlýdýr nedense, iliþkileri tutansa incecik bir zar. Sonuçsa hep efkâr. Saçlara düþer kar. Kýz bekar, oðlan bekar.
Tüm hatalar kulaklara bir küpe Aþk dediðin kalmalýdýr çok körpe Yâr devamlý davranýrsa sünepe Yazýlamaz aþka dair epope
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Akçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.