GÖRÜNCE....

GÖRÜNCE...

Hiç için yandý mý?
Alevlerden koþan tavþaný görünce..
Ya yavrusunu býrakmayýp.
Kor alev olan anne kuþ ölünce...

Hiç piþman oldun mu?
Kirletince denizi...
Yüzeye vuran balýklarý görünce...
Ya yosunlara takýlan kaplumbaða,
Kaybolan mavilikleri görünce...

Hiç aktý mý gözünde boncuklar?
Hýzar sesinde küütt diye düþen aðaçlarý görünce...
Yuvasýný bozduðun kuþlara baktýn mý?
Kanadýný kýrdýðýnda ..

Hiç utandýn mý, kýzardý mý yüzün?
Dört yanýnda yüzlerce araçlar...
Diðer yanda küle bulanmýþ yüzleri görünce ..
Umutsuz bakan gözleri ...

Dedin mi insan deðilim diye....
Bulutlara uzanan gökdelenleri görünce..
Set vurup derelere, kesip suyun yolunu.
Kurumuþ dallarý,
Çatlamýþ topraðý görünce....

Ya sen, ben, biz sorduk mu kendimize?
Dost buysa düþman kime denir diye...
Neden geliyorlar akýn akýn, niye?
Ülkemi yakanlar kim diye..

Garip Þenol derki uyan, uyan artýk...
Utan artýk, utan aynadaki cisminden..
Uyanda kendine gel, gitmeden elinden...
Yeter ! de, tatlý söz çýksýn dilinden.
Yada insaným deme..
Sosyal Medyada Paylaşın: