Ferahlık.
Ferahlýk beni çaðýrdý
Çýkýyorum doruða; deli bir rüzgar
Gülistan ne güzel ot kokuyor!
Aðaç ve yeþillik boyutlarýndan geçiyorum
Bir yaban kuþu gibi tüneyip kýyýya
Renklerin geçmesini bekliyorum
Dalarken dað göllerinin derin uykusuna.
Bir gerçek var orda duruyor
Gerçek olamayacak kadar gerçek
Hiçbir göz bakmýyordu yeryüzüne aþýkane
Az ilerde yamacýn aþaðýsýnda evim
Geride, tepeler art arda dizilmekte
Yapraklarýn gölgeli yalnýzlýðýnda
Kahra kan olan bir aldanýþla yakaracak
Annem öyle inanmýþ olmalý ki bana
Tiz bir sesle uyandýrýr çoðu gece
Ve sonra camdan yüzümu aydýnlatýr gider.
Kapý önlerinde oturan insan sözü
Çok yaþanmýþ bir çýðlýkla hayat
Her yüz bir iþarettir tanrýdan.
Bunu yaþlý bir adam söylediðinde inandým
Dua için zaman istedim tanrýdan.
Onun varlýðýna adanacak ömür
Var ettiði dünya bir hiçlik ahti gibi.
Hiç yaþanmamýþ gerçek gibi...
M. Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.