Göz çukurunda duyumsanabilir, karaltýyla sökülüp aynýlýða teslim olan iplikler ve öldürdüðümüz mutlularýn yüzlerinde Mart yaðmur ve kuzgun Sonsuz kýsalýyor Ay yalnýzca kanamakta..
Ve aniden tomurcuklanýyor gece Fýsýldayan sesler Kahve kokusu, orada hissizlik çocukluk deðil, yalnýzca sade inilti Kendi hoþluðunda aþk ve gölgesini emen bir mermerden baþka gerçeðe dokunuyoruz
Durduðum yüzey, alkolle sývanýyor Nereden baksak tanrýsal deðildi, bu ýslaklýk Biteviye çýðlýklar Ve trampatalar çalarken Kapanýp duruyoruz bir suyun saðlamasýnda Su da tutardý kederi, kendini ve narince,
,,,
Önce kendinden uzaklaþýyor her þey Sonra Marlen’li kadýn Lacivert topuklu Tik, tak..
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.