Ana gibidir toprak, yaðmur verirsin, o sana filizler sunar, bereket verir. Sen yaðarsýn içime, ben bereketlenirim. Sen hep yaðmur ol yað yüreðime gülüm, ben bendimde toplayayým sunduðun sularý, yeþerteyim yüreðimi, sana dair her þeyi,
Sen benim yaðmurum ol hep gülüm, ben senin barajýn, her yaðdýðýnda seni misafir edeyim. Sen benim yaðmurum ol, yanan vücuduma dol, sen benim bereketim ol, bense sana yeþermiþ filizler sunayým, bahçývanýn olayým, gönül bahçemden en güzel çiçekleri derip yollarýna sereyim. sen yüreðimi besleyenim ol seni hep seveyim. Kuraklýkta býrakma beni hep yað yüreðime Ýster çisil çisil Ýster saðanak halinde yað gülüm, kurumuþ yüreðim ancak yeþerir. Ancak boyverir... Kazým Doðan 15.10.2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.