GECENİN MEKTUBU..

Mor düþlerime kara bulutlar iniyordu
Uðursuz kuþlar konuyordu saçaklarýma.
Yitik umutlarýmdan çýkamýyordum sabaha
Acýlarýmý paylaþýyordu akþam güneþi
Karamsar þiirler yüklüyordum gözlerine
Mavi bir özlem kasýrgasý esiyordu içimde.
Ve , dinazorlaþýyordu ayrýlýðýn gözleri...

Pembe düþlerime açýlýyordu sancýlý kapýlar
Bir sigara dumanýnda gömülüyordum hatýralara.
Hatýralarým ilmek ilmek hüzün yaðdýrýr geceme
Anýmsar mý sýn bilmem ; en çok menekþe gözlerinde gülerdi
Ellerimde solup giden siyah güllerin hep boynu büküktü.
Acýlarýmý paylaþýyordu gurbet akþamlarý...
Gün be gün... kýrýk aynalar gözlerimde kýrýlmýþtý...

Gel ! yeniden toplayalým hayallerimi düþlerimi
Dönelim yine bahar bahçelerine.
Karamsar þiirlerden söküp alalým tutsaklýðýmý...
Yaþantýlarýn en güzeli seninle gelecek avuçlarýma
Artýk böylesine etkilemeyecek bizi yaðmurlar...

Sýnýrsýz mutluluklara koþacaktým sevda bahçelerinde
Rüzgarlar bizim þarkýmýzý söyleyecek gecelere
Kurumuþ yapraklar gibi sürüklemeyecek beni kader...
Böylece kendimi aramayacaktým
Kezzaplý bir þarkýnýn girdabýna kapýlýp.
Sen sevdiðin zaman ; mevsimler güzelleþecek gözlerimde.
O zaman bir baþka olur dünyamýz
Bir baþka olur seninle yaþamak...

Aygün Deniz 26.07.2021

Sosyal Medyada Paylaşın: