HAYAT, SÖYLE BANA BEN NEREDEYIM

Gece,
Sanki her saniye,çileyi hatýrlatýyor bana
Yüreðime çarpan sesler mi çok yalnýz? yoksa benmi suskunum
Benmiyim her nefeste bu denli yalnýzlýðý soluyan!

Duyulmasý zor bir yokluðun ayak sesleri içimde
Sol yaným nasýlda çarpýyor takatým olmadan
yalnýzlýk,içimdeki.sen,bensizliðim meçhul kayýp artýk,
Hayat bu yokluk,senin yokluðun.
Benim varlýðýma dair,sende hiçbirþeyim yok ki,belki de,
Bir kuru sessizlikten baþka belki sadece bir hatýra resmim var geçmiþte
‘’Hiç’’ olanlar bile sende tutukluyken!
Ben senin nerendeyim,Hayat,?
Elindemi,dilindemi kalbindemi.?
Hadi bana anlatsana bendeki seni,ýzdýrap dolu günleri, mi seçtin bana,
Benim, kendime ait bir yalnýzlýðým bile yok!
Aldýðým bir nefes,tenimdeki.sadece kokum var bende.,boþmu yaþadým yýllarca
Tüm yokluklar sana dairken-
Varlýðýmý ‘’ses’’ sayma, hiç olmadý ki konuþsun! Dilim dönmüyor artýk
Anlayanlarda kalmadý artýk,dilim sadece yalnýzlýða dönüyor artýk susuyorum her kelimemde
Sendeki ben nerede hadi söyle!!
Dilindemi,tenindemi,ýzdýrap dolu günlerimi reva gördün bana Neredeyim ? Neredeyim Hayat

Anla yada anlamasanda
Unuttuðun bir çerçeve de silindi belkide hayallerim!
Bende çizgi çektim gerçeklerin üzerine bana dair ne varsa
Bir kibritle,yaktým ve alevinde ýsýnýyorum,þimdi,
Öyle alev,ki yanýyor,yakýyorum
Tuttuðun eller,alevde yanmaya baþladý,
Ama ben hissetmiyorum hala!
Karaladýðým defterimde elimde, duygularýmý- konuþtuðum her kelime,alev alev yanarken ben!
Hayat bu kadar neden savurdun beni
Bir parça mutluluk,bir parça sevgiyi neden çok gördün bana,
Sendeki beni söyle yüreðindemi nefesindemi kaldým,nereye aldýn sadece zorluklar ýzdýrap dolu sýrana mý aldýn beni,
Yanan ateþ,ve rüzgâr var þimdi bende
Paçalarým tutuþup yanýyorken
Savrulan küllerini seyrediyorum.
Sustu korkularým, bile zifiri karanlýkta
Hayat’’ bildi tüm çýðlýklarým,sadece yýldýzlar þahit geceme!
Gece,
Bugün bir baþka hüzne dayalý sanki kalem baþka yazýyor.
Hadi sendeki beni
söyle?
Baþýnýn üstündemi yoksa! ayaklar altýndamý hadi söyle ýzdýrap çilemi,zorluklarmý benim emelim
Neredeyim Hayat,

Sessizlik koyu bir sessizlik býraktý avuçlarýma.
Düz gittim, yoruldum,takatým bitti!! Ayaklarýmda derman,gözlerimde ferim söndü.
Göz bebeklerime perdeler indi mutlu olmayý beklerken,
Gece artýk buz gibi esmeye baþladý
Kulaklarýmda rüzgârýn sesi duyuluyor
Savruldum sessizliðimin haklý/haksýz savaþýnýn içinde kayboluyorum yavaþ yavaþ..
Hadi, sendeki beni söyle.HAYAT
......
Muharrem deðirmenci
(25✓07✓2021✓Saat ⌚11/11/Pazar
#Asarcýk
Sosyal Medyada Paylaşın: