El öpmek, þefaat deðil derdimiz Hiç kimseye yað çekmekte… Yalnýz Allah’a boyun büküp yolunda Vermektir emekte!
Yalnýz Allah’a ibadet edip Yalnýz ondan dilemekte Kur’an öðütlerine meyledip Sahih sünnetleri bellemekte!
Aþký ilahide arayýp Doðru seçimle yaþlanmakta Mevlaya özlemi hissederek aðlayýp Haktan bir parça gördükçe sevinçle çaðlamakta!
Ýlahi aþkýn vuslatýna olsada özlem Marifet açlýkta dahi dayanma hissi verdirmekte! Ömrümde gördüðüm her acýya yönelim Sabýrla çözüp gönülde nefsi eylemekte!
Nefes alýp vermek boþuna deðil Ne alýrsam vermeliyim demekte! Okuduðumda, yaþadýðýmda olunca ehil Baþkasýnýnda olsun diye vermeyi dilemekte!
Yaþadýkça teblið düþüncesiyle dol ki Allah’a hizmet kutsaldýr diyebilmekte! Allah’ýn rýzasýný umarak kýyamda kal ki Ömür dediðin bir nefeslik masaldýr, hissedebilmekte!
Dýþýndaki her türlü þer tuzaktan Kendini kurtar seferberlikte Ýlahi aþksýz kalp ile yaþayýp uzaktan Ölmeyesin murdar, sonu sefillikte!
Doðru seçimle yaþlanýyorum Ne güzel demekte, Mesele…
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.