Gün bitiyor, Gök mavi karanlýða dönüyor. Kýzarýyor, kararýyor her yer... Bütün yýldýzlar toplanýp, Örtüyorlar üstümü... Çepeçevre sarýyorlar etrafýmý, Üþümeyeyim diye... Sessizliðinde, kaybolmak kadar, Hiçbir þey, Bu kadar canýmý yakmamýþtý. Seninle sessizliði bile, Seviyordum ben... Sensizliði deðil! Düþlerimde, Bir telaþ kÝ bir telaþ... Bir kuyudan su alýyorum, Boþaltýyorum bir diðerine. Ýçimde sevgisizliðin, Hiç geçmeyen sancýlý acýsý... Acelem var! Gelsin artýk içime bir bahar... Havadaki cemre, Ýçime de düþsün benim! Hiç böyle kýþým olmamýþtý, Bu ömrü hayatýmda....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.