Herkes gidince geriye kalan þeydir vicdan bir kalabalýðýn çýkardýðý gürültünün son bulmasýdýr bir gök gürlemesiyle ansýzýn ve vahþi sanki antik bir tanrý’nýn eli deðer gibi mizahi gözleri kör bir ilahi vicdan ona ihtiyaç duymadýðýmýzý zannettiðimiz ilkel bir maymunun en az bir ilaç þirketi kadar önemli denek biricik canýndan arta kalan...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.