NEFSİM

Nefis zalimsin, kalmadý istemediðin,
Ben kabuðumda kalmayý arzu ederdim.
Sivrisineði bile rahatsýz etmeden,
Yaþayýp, terki diyar etmek, arzulardým.

Hep baþkalarýný ezmemi istiyorsun,
Çalýp çýrpýp zirveye oturmamý, hýrstan
Ýstiyorsun, artýk utanma insanlardan,
Zulüm üstünde saltanatý istiyorsun.

Senin sevdiðin kan ve irin olsa gerek,
Sunulur oda bir gün, bu halde gidersek,
Ezdirme bana, masumlarý, kör ederek,
Çýkar bir gün, yana kâr kalmaz, yediklerim.

Nefis bir gün azrailin geleceðini,
Bugün veya yarýn olabileceðini,
Neden unuttun herkesin gideceðini,
Gidenler senin gibi zalim deðil miydi?

Karada katlar, denizde yatlar istersin,
Bunlarýn hangisine yetiþebilirsin,
Yamalý ceket kadar, ömrünü bilseydin,
Seni sýrça saraylarda aðýrlardým, nefsim.

Nefis yaz sýcaðýnda benden nar istersin,
Kýþýn soðuðunda doruktan kar istersin,
Hangi arzuna kulluk yapmamý yeðlersin,
Hangi yaylada gezer, geriye gelirsin,

Memleket parsel, parsel paylaþýlmýþ iken,
Sen de benden güllük gülistanlýk istersin,
Hamallýða da razýyým, bulabilsem ben,
Haddini bil ey nefsim, yeter arzun bitsin.

Hep sana uydular, yetim hakký yediler,
Mideler dolunca, birbirine girdiler,
Suçsuzmuþ, baþkalarýný kötülediler,
Nefis her belâ senden geldi, bilmediler.

11/6/2001





Sosyal Medyada Paylaşın: