zihni açýk’tan kelepçeli tutsaðýn çekimsiz belgeseli
açlýðýný bilmeyen insanlarýn hayaliydi,ben gibi
k’ayýp özgürlüðü arýyordum tavan arasýna çýkan örümceðin aðlarýnda
zor oldu ;
ahþabý kuruyup daralmýþ merdivenlerin ayak izleriyle tanýþmak
sessiz gýcýrtýlar senfonisi nefesime tutunuyordu
düþüncelerimin derin boþluðunda sallandý itirazlar
biraz soluklandým zamanla ve ihtiyatla
’özgürlüðüm’ adýna
kâlbimde yaprak kýmýldamýyordu
fakat
dilimdeki ufuksuz nakarat illegâlmiþ
kaçtýlar sloganla örümceðin aðýna..
anlý’yordum olanlarý
ahþap merdivenlerden inerken gördüðüm ya-saklý silüeti
yapýþkanlý jurnal aðlarýyla sarýlmýþ ’özgürlük’ deðildi
kýsýtlamak için yaratýlmýþ ve sýnýrlarý çizili beyinlerde
kapkara bir örümcek olmak gerekti
kurtulmak ve kavuþmak için hürriyete...
not : öne alýnmýþ tarihin belleðindeki ’özgürlük’ yanýna aldýðý sahte bir adalet ile
düþman kucaðýndan ateþ ediyordu sindirilmiþlere..!
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.