öl(eme)menin sevişgen tonu

.
.
.

dile
geliþim
kor olsada
nefsimde, nefesimde
en çok söyleyemediklerim
tütsülenir baþýmda üþütür benliðimi


her
beyaz
uzanýr elbet
uzanýr bir gün griliðine
uyanýr bir düþ yorgunluðunda kirpiðine
uyanýr elbet bir gecenin zifiri, zemheri ürkekliðine


hece
olur bazen,
bazende bilmece
gecelere sýðmayan sessizlik
yýrtýlýr çýðlýðýn z/arý, rehin kalýr þafak,
tutukluk yapar zihin kýyýsýzlýðýna mýsralar, þiirler boyu


bir
düete,
bir niyete,
bin bir suale ve
çerçevesiz milyon tuvale resmedilir
yaþarken ölmenin, ölememenin her seviþgen tonu...

.
.
.
//

ilhanaþýcýtemmuzikibinyirmibir

Sosyal Medyada Paylaşın: