Domatesler
Sabah daha erken, bir pazar yeri.
Tezgahýný açmýþ ihtiyar biri.
Dizmiþ kasalarla domatesleri.
Bekler iken tezgahýnda müþteri.
Bir tava çýkardý ocaða koydu.
Tezgahta domates aradý buldu.
Yýkayýp bir güzel kabuðun soydu.
Tavaya doðrarken söylendi durdu.
Selam amca dedim yanýna vardým.
Domatesler nasýl güzelmi dedim.
Yüzünde yorgun bir ifade gördüm.
Bir poþet uzattý seç beðen dedi.
Pazarýn en güzel domatesleri.
Koca koca iri iri her biri.
Parýldýyor kan kýrmýzý renkleri.
Peki amca dedim nasýl tatlarý.
Ah evladým dedi tatýmý kaldý.
Eski domatesler tarihte kaldý.
Çok kazanma hýrsý bizi bitirdi.
Düþmanlarýn bunda katkýsý oldu.
Elimizden var olaný aldýlar.
Yapýsýný oynayarak bozdular.
Türlü çeþit kimyasallar verdiler.
Hala vermektede devam ederler.
Kesti domatesi bana uzattý.
Þu sapýna bir bak odunsu dedi
Eskiden ne güzel domates vardý.
Mayhoþtu tadý,mis gibi kokardý.
Dedim amca satýyorsun sen ama.
En iyisi diye koydun tezgaha.
Evet dedi, en güzeli burada.
Eski domatesler tarihte kaldý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.