uyandırıyorum kalemimden sızan kelimeleri
bir yanda kıştan kalma korkularım
bir yanda üşümelerim
dağların tozunda yine çiğniyorum yolları
ömrüme devrilen karanlığın bağrında
yılların tortusu saçlarımda
avutulmamış bir güne düşerken zaman
ateşin rahminden sözün imbiğine
anlatacak ne kaldı ki
kan kızılı dudaklarına
uzun bir türküyken yaşamak
eşkalsiz ırak gülümsemelerde
gün ışığından önce geceler tanır beni
söyle
adıma biçilmiş kedere kaç ağıt düşer
gözlerinde gezinirken ayrılıklar
sessiz...derinden
geriye kalan sen
her gelen düşümden çalıp gitti
tarihim yok giydikçe günleri
bilmem ki
hangi yalnızlık okşamakta ellerimi
genzimde hala soluduğumuz mevsim
ve bakışımda kayıp giden ağlamaklı yüzün
hadi şimdi
gözlerime sür git sensizliği
bir çığlıkta toplarken vedaları...
ağustos-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.