kuklalarýný uzatanlarýn gözbebekleri açýk ve karanlýk oluyor aðýz içleri.
þimdi aþaðýya iner gibi sesleniyoruz ipliði çeviriyor parmaklarýmýz ruhun özü kendi etrafýnda dönen pervaneler ve dilsizlik..
II
tanrýnýn lanetlediði rüzgar ve taþlar küle meylimiz vardý bir sigara, bir daha çok resim renkler ve cümbüþlerin ses derinliði çok telli çalgýlara dönüþüyoruz abanozla cilalýyoruz ellerimizi düzleþtiriyoruz ve deniz kabuklarýna iþliyoruz illa mürekkep.
III
açlýk zamanla yaðmuru bekleyenler susamýþ ve ölüler kulübesi aniden düþüyor gözkürelerinden zeytinler çellolar ve akrepler bu yüzden deliliðimiz Bu yüzden sahnedeki kuklalarýn sabit duruþu orada tek baþýna kostümsüz ve çýrýlçýplaðýz..
IV
þimdi uyuyalým bir baðlýlýk oluþuyor aramýzda sonralarý sazlýklarýn üzerinde duran izler ve atlarýn uçuþu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.