gönülsüz yazdýðým þiirin tutkusu yok bana bir þey vadetmiyor ki okunsun alýþkanlýk belki yüzüm eskidikçe bir anlam veremiyorum kendime gelince
bank boþ aðacýn kuru gölgesindeyim cadde dolu yolun sonu yok saða sola bakýyorum orda deðiller orda kimse yok bana kimse gelmedi birazdan kalkýp gideceðim gölgeye inat
þehirler hep böyledir mermere benzerler nereye gitsen sýkýþýp kalýrsýn durum kritik cep yoksul çýkýp gideceðim bu þehirden akýmla bin yaþayacaðým bolca su bolca rüzgar ve güneþ yurdunda bir ev yapacaðým dere kenarýnda ve diyeceðim ki hey insanlar gelirseniz þayet buraya deremi kirletmeyin, kuþlarý korkutmayýn
anýlar mezarlýðýnda bir yerim olacak ne bir gürültü nede bir ses duyulacak asla istemiyorum mezarýmýn üstünde mermer baþýma dereden bir taþ koyun yeter
m.y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.