ARAFAT
ARAFAT
Arafata çýkar bütün hacýlar,
Bin piþmandýr geçmiþini hatýrlar,
Ellerini açar boynunu büker,
Oluk oluk gözden akýnca yaþlar.
Arafat meydaný öyle meydandýr,
Bütün kavimleri barýndýrandýr,
Irkýný soyunu hiç ayýrmadan,
Hepsini bir yerde bulundurandýr.
Dua ile orda rahmet biçilir,
Mevkiden makdamdan maldan geçilir,
Kul hakký dýþýnda bütün günahlar,
Uhud daðý olsa hepsi silinir.
Arafat kardeþlik duygusu baðlar,
Vakfe duasýnda yýkýlýr daðlar,
Hacý olmak için gelen hacýlar,
Þükreder mevlaya durmadan aðlar.
Arafat meydaný ne güzel yerdir,
Maldan mülkten candan edilen yerdir,
Ticaret aþiret mevki makamdan,
Fani sevgilerden geçilen yerdir.
Arafat’ta yaþlar dökulen seldir
Günahýn itiraf olduðu yerdir,
Allah aþký onun sevgisi ile,
Yerden yere vurup geçilen yerdir.
Osman KÖSEOÐLU
tarih:2006
yer: ARAFAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.