Sen yokken

Sen yokken
Geceyi bin yýldýza bölerdim
Uykuyu kendime haram ederdim
Yorgun sabahlara
Güneþsiz yarýnlara
Uyanýrdý hergün yüreðim
Aðlardým bütün gece boyu
Içe akýtýlan gözyaþý, kimse görmezdi

Yaðmur yaðýþýnda bu kentte
Damla damla düþerdi özlem
Islanmak deðildi beni korkutan
O damlalarda boðulmaktý
Yokluðun beni boðardý
Öyle zordu ki dayanmak
Sensiz geçen her dakika
Yüreðime çözülmeyecek bir düðüm atardý
Sýkýlýrdým, bunalýrdým da
Isyan bile edemezdim, sesim çýkmazdý

Beni umursarmýydýn
Böylesine acý çekmemi anlarmýydýn bilmiyorum
Yoktun, çünki olsaydýn
Ben böyle acý çekmezdim ki
Olsaydýn, özlemek denen þeyin
Bu kadar zor oldugunu bilmezdim ki
Ah sevgilim neden yanýmda degilsin ki

Kendimle savaþýyorum
Seni sevmekten kurtulmalýyým diye
Öylesine karýþýk bir denklemki bu
Seni sevmekten kurtulamazsam, benligimi yitireceðim
Ben, ben olmaktan çýkacagým biliyorum
Kurtulmayý baþarýrsam bu kez
Yüreðimde ki boþluðu nasýl dolduracaðým peki
Sensizliði yaþamaya alýþmaktanda korkuyorum


sevay

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sevay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Ne siyah ne beyaz gece... siyah gözlerinde mavi düşler kurdum,,, mutlu ol sevda gözlüm... sensizlik bende saklı.... hayat işte,,, ...Satır aralarında kaybolup giden bir hayat çizgisi insan olmak,,, Üzülme,üzülürüm,,, Ateş bilmez ki nasıl yaktığını seni,,,, Sevdan kor ateş yüreğimde,,,