ÇOCUKLUĞUMUZ

Ne çok isterdik çocukluðumuzda çabuk büyümeyi
Büyük, çok büyük hayaller kurardýk kendimizce
Kimimiz doktor, kimimiz öðretmen, kimimizde pilot olurduk
Belki çocukça bir düþünceydi amma
Ustura sürerdik yanaklarýmýza, sakalýmýz çýksýn diye.
Saçlarýmýzý ýslatýr, yan tarardýk perçemi
Delikanlý desinler diye
Sonra, bir sigara tüttürürdük, duman duman
Adam olmuþ desinler diye
Ýlkokulda öðrendik, büyüklerimizi saymayý, küçüklerimizi sevmeyi
Küçüktük "ama" kocaman yüreklerimiz vardý
Küçücük yüreklerimizde kocaman sevdalarýmýz vardý
Hani Platonik aþk’mý ne? Ýþte ondan.
O benim, diðeri senin diye paylaþtýðýmýz, sevgililerimiz vardý.
Birde çok güzel oyunlarýmýz vardý oynadýðýmýz
Kör ebe, çelik çomak, yað satarým ben, bal satarým diye
Geceleri oynardýk saklambacý
Kuytu ve karanlýk yerlere saklanýrdýk
Ebe bulamasýn diye
Korku hissetmezdi yüreklerimiz
Kaygýlanmazdý büyüklerimiz
Dedelerimizden dinlerdik hikayeleri
Ninelerimizden dinlerdik gece masallarýný
Gözlerimiz kapanýrdý, masallarýn sihrinden
Meðer, hayatmýþ masal olan
Hýzlýca geçen yýllara yenik düþtük
Birde baktýk ki, ak düþmüþ saçlarýmýza
Bükülmüþ bellerimiz, dökülmüþ diþlerimiz
Yürüyemez olmuþ, yorgun ve dermansýz dizlerimiz.

Sami Aslan 12 Haziran 2021

Sosyal Medyada Paylaşın: