Mazotlu Kahve

Arþýn arþýn yol aldýk,
Kesik kesik þeritlere boyandýk.
Mazotumuzu aldýk,
Biri Habeþistan koktu, biri Kolombiya.
Bir kedinin cesedine kýyam durdu ayçiçekleri,
Tarla kýyam tarlasý oluverdi.
Daðlarýn azamatinin yanýndan geçtik,
Kimimiz hürmet etti,
Kimimiz kibirlendi.

Rüzgârýn cezbesine kapýlan pervaneler Allah’a el sallar iken,
Ýçimizden biri Marduk’u andý
Yukarý Mezopotamya kývrýmlarýnda
Tarih bir baþka bilince eðildi.
Þimdi Ahura Mazda’nýn koynundayýz,
Tarihin birinde rubailer okur bize Hayyam,
Gözlerini diker bizlere Sabbah
Zerdüþt vaaz eder,
Krallar sükut eder.

Ýki kara üzüm tanesi nazar bize iliþti,
Marduk’u anan yürüdü gitti.
Hanif bir adam,
Nazarýn sahibesi ile eðlendi.
Böylelikle üzüm taneleri ateþ diye evine düþtü,
Ýçimizden biri sevindi, biri üzüldü.
Yürümeye devam ettik,
Dað tepeleri insan cesedi kokuyordu.
Akbabalar meclisinde ziyafet sofrasý,
Ýnsan kemiði, insan beyni, insan eti ve kaný.
Ruhlarý cesetten azade olmuþ,
Meleklere pelerin olmuþ insan artýklarý.

Baþka bir zaman dilimi olsaydý,
Önümüze tanrýlar içeceði þarabý sunarlardý.
Kanýmýz önce sulanýr,
Sonra mayanýn kimyasýna boyanýrdý.
Zihnimiz bulanýr, ruhumuz dalgalanýrdý.
Milattan 2 bin yýl sonra geldik,
Þarap kurumuþtu, üzüm salkýmý mahzundu.
Mollalar,
ayýk hatýralarýmýzýn ucunda bekliyordu.
Uzaklardan bir yerden,
Recm edilen bir kadýnýn acýsý duyuluyordu.

Mazotumuzu içtik,
Aðzýmýz kahverengi koktu.
Tütün yaktýk, dumanýný savurduk.


11 Temmuz, 2021
Ýran.
Sosyal Medyada Paylaşın: