CENDERE

gece uzun,
gözler dargýn.
gönül yorgun, yýlgýn
kafa karýþýk kýrgýn.
meydan okuyor hayat yine,
bu defa kýran kýrana mücadele baþlasýn bakalým.
ben bu hoyratlýða teslim mi olurum?
kalbim cenderede,
dizginlenmiþ, gem vurulmuþ düþlere de.
o kadar uzaðým ki sevmelere ...
tam kývamýnda acýlar,
bir þey gelmiyor elimden.
dermansýzým.
gönlümde sýzýn,
adýn dilimde.
ne hallere düþtüm senin yüzünden,
yaþlar döküldü gözümden.
ciðerlerim parelendi bin bir yerinden.
ah be vefasýz, kaçýr bakalým gözlerini gözlerimden ...
firar et bakalým, lavanta kokulu, gül düþlerimden.

gün günden,
gece geceden farksýz.
belki de hepsi birbirinden farklý.
doðan ve batan güneþ,
akan su,
coþan dalga,
her gün uzayan saç sakal harbiden hep ayný mý?
merhabalar hoþçakallar,
gitmeler gelmeler,
sevmeler hüzünler,
dertler dermanlar,
acýlar sevinçler,
ve geçen, biten zaman,
bir bir tükenen ömürler birbirinden sahiden farklý mý?

çalýþan emeklilik hayali kurar,
günü kurtarmaya çalýþýr esnaf,
sýrtýnýn terini kavuran güneþte kurutur çiftçi,
oltaya bir kaç sokarla, levrek, likos takýlýr,
bayramlar eder balýkçý.
saatlerce beklemenin iþte mükafatý.
acýlar bitsin,
zalimler hesap versin diye,
dünya biraz boþalsýn, arýnsýn,
mahþer yeri dolsun diye,
ulu terhis baþlar.
paranoyak kimileri,
bankadaki parasý,
bindiði pahalý arabasý kadar deðerli hisseder kendini.
her þey aslýnda menfaat,
zengin olma,
köþe dönme çabasý.
burnundan kýl yoldurmaz,
burnu kaf daðýnda.
burnundan fitil fitil gelir sýrasý.
gönlü üryandýr, veremez hesabý.

hýrpaninin ne urbasý var,
ne binasý, ne dayýsý,
ne de binecek arabasý,
tayyi zaman tayyi mekan arasý
hazinesi tek mevlasý

bilge sorulara cevap bulur mu?
cevaplara soru sorulur mu?
iþin içinden çýkýlýr mý?
döner sýrtýný mürailere,
herkes almýþ alacaðýný.
yükünü tutmuþ,
topal eþekle kervana karýþmýþ.
heyhat! hikmetin,
bilginin yerinde yeller esiyor.
traþ olunca herkesin saçý önüne düþüyor.

Orhan ÞENTÜRK





Sosyal Medyada Paylaşın: