Çağın Hastalıkları İnsanlığımızı Kaybetmemizden saf şiir
Çağın Hastalıkları İnsanlığımızı Kaybetmemizden
Baþýmýzýn dönmesi Midemizin bulanmasý Hastalýktan deðil Ýnsanlýðýmýzý yitirdiðimizden bu sallantý… Deprem yerin dibinde deðil Gördüðümüz selin dibisinde deðil Bu ruhumuzun çatlamasý! Her davranýþta alýnan yanlýþ kararlarla sökülen doðru cývatalar Nereye gittiði belli olmadan Yenisinin çaða uydurulamamasý…
Yanan ormanlarda ki yeþillik deðil Gönlümüzü çölleþtiren yangýnlar Bizi týmarhaneye sokan delilik deðil Durduramadýðýmýz azgýnlýklar…
Ýnsanlýk yemek yer, su içer, elbise giyer Lakin ruhunun künyesini arayan yok Hastaneler hasta dolar taþar Týmarhanelerde insanlýk yaþar Gözyaþlarý sel olur taþar Heyhat insanlýðý düzeltmek çare deyip dile dolayan yok!
O insanlýk ki, Allah önünde içtenlikle boyun büker Þeytan vesveselerine karþý arslan gibi kükrer Ýmaným satýlýk deðil der Telkin eder sürekli ikrar!
…/Doðduðu gün gibi tertemiz yaþar Ve Ölür!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.