Azalýr kum kum daðýlýr içimde umut
Çoðalýrken gece...
Tutulur dilimin ucuna gelen her bir hece
Ay’la birlikte...
Yaþamak tüm bu mühimmatlar içinde
Her bir yaným çevrelenmiþ dost görünümünde
Adým baþý mayýn, basmasam da gayretle
Hissizleþir ruhum ne gam var ne neþe
Azalýr insana dair inancým
Ýnanmayý en çok istediðimde, hemde
Boþalýr sol yaným, omzunu çeker yastýðým
Ah þevkatinle avunduðum gözyaþým
Ak, ak yüzüme...
Sarýlýr yine kendim, kendime
Yetinmeyi bilir miyiz biz bize?
Dönüp dolaþýp týkýldýðýmýz ayný mahzende
Sabrý tespih yapmýþýzdýr, ömrü meze
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.