Feleksiz felek
Feleksiz felek
atlýlar peþinde koþtum hep yaya
gönül veremedim bir selvi boya
demir atýp sevda kokan bir koya
aþk muhabbete nail olamadým
feleksiz felek sen fýrsat vermedin
gördüðüm düþte kaldý renkli rüya
ne hayaller kurmuþtum hepsi suya
bende gülüp eðlenecektim güya
gönül hazan hüzündü kader bu ya
bir þans dedim sen fýrsat vermedin
bülbül oldum feryadýmý duymadýn
etrafýmda açan çiçek koymadýn
ne çok eza ettin yine doymadýn
düþene vurulmazmýþ sen uymadýn
kör düðüm oldum sen fýrsat vermedin
yaralarým kangren bir gelip görsen
ahým kalýr boynunda sevinme sen
yaðlan ballan sofra önüme sersen
istemem artýk gelip bir þans versen
tabip ol dedim sen fýrsat vermedin
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.