Hayat nedir ki, Tutunacak bir dalýn yoksa. Nedir ki nefes almak… Sen yoksan Canýmda Damarlarýmda dolaþmayacaksan, Nedir ki yaþamak. Nedir ki Sensizlik….
Sensizlik… Gökyüzüne bakýp ta, Mavisini görememek, Ýçilen sudan tat alamamak, Gülerken hissedememek, Boþ bakmak. Hayatý bir þiþe Rakýya benzetip Mezesiz bir sofrada hep içmektir,
Sensizlik… Öyle bir boþluk ki, Ölüm bile silebilecek güçte deðildir. Hasretin hep içimde olacak, Bir Ömür Sonrasý bile, Sabýrla beklenecektir. Sensizliðin bittiði gün… Elbette bir gün gelecektir.
08.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
cennetim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.