Mecnunum çöle düþmüþ esmiyor yellerse boþ Yaz düþünü öldürmüþ Leyla’nýn sahili boþ Aylar önce yaptýðý planlarý, emeli boþ Diyebilir miyiz dost yine de þu hayat boþ?
Boþ denince aðýrlýk yok, derdi tasasý yok Bilemezsin aç mýsýn tok musun asasý yok Gelecek garanti mi, korlayan maþasý yok Diyebilir misin ki yerçekimi sanat, boþ
Ýnsan depresyondaysa, bir yerlerde yalnýzda Güneþ, ayla aydýnlýk varda görmezse izde Açýlmýyorsa berzah, çukurda perde gizse Görmeyen göz bakar da arar mý umut boþ, boþ!
Zalim iðne iplikle, þer boþluk dikiyorsa Yetimin sofrasýna fitneyi ekiyorsa Atýlan her kurþunla hayattan çekiyorsa Der misin ki günahýn illetini unut, boþ
Adaletle insanlar dünyaya hükmetmezse “Elesti birabbikum” diyen Hak kulu gibi… Gönülleri Ýslamý yaþatýp fethetmezse Elde asla solmayan peygamber gülü gibi
…/Der misin Kul hakký unutulsa kýyamet boþ!
Saffet Kuramaz Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.