vakit’ i ne kadar durdurmak istesek de geçiyordu yýllarýn dimaðýmda kazýdýðý çýkmazlarda gülüþün namert bir riyakâr gibi kaçýyordu yürek vaveylalarýmdan
hicranýn ilk göz yaþý gibi olmayacaktý ya ! bütün ömrüm kalmak mý zor ? gitmek mi kor ? sorularýna muhatap olsa da yokluðuna tahammül bela mý belaydý
izin vermiyordu visal’ ima perde duvarlar hala sönmeyen bir sevdanýn ardýndan sünepe gibi durmak ne iþ ? güneþi öpüyorum odu harlýyorum seni çok ama çok özlüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.