AKLIMDASIN YAR

AKLIMDASIN YAR
aklýmdasýn yar unutamadým seni her gece geliyorsun rüyama gözlerin var dünyamda ýþýklar kapalý her yer senle dolu dalýp gidiyorum uzaklara yoklugun gelince aklýma yüregimi bir acý kaplýyor hançer yarasý gibi kanýyor içten içe biliyorum çaresiz bu yara hep kanayacak bir ömür hasretinle kapanacak gözlerim
bu dünyada sensiz son bulacak ömrüm yaþadýklarým var yaþamadýklarým var ama sen vardýn ya yanýmda mutlu idim her gün sen gidince karardý dünyam sen uzakta ben se kendi dünyam da hasret rüzgarlarýnda bir yaprak misali saga sola savrularak geçerken belki hiç olmayacaktý bizim mesut yuvamýz
bak yine bu gecede uykusuzum seni düþünüyorum yine unutamýyorum seni günler gelip geçerken bir bir bu son demimde yalnýzlýgým arkadaþým ,gözyaþlarýmda avuntum olacak bu devranda son bulacak seni düþünerek koca þehir istanbulda
ben ve sen olmadan hasretinle bu günde kapým çalýnmadan gözlerimi kapayacagým uykuyla barýþmadan sabah olurmu bilmem seni düþünerek güneþ dogarmý odama sen gelirmisin mutlulugu tatýrmak için çalarmýsýn kapýmý kulagým seste aklýmsa sende gelde bitsin artýk bu hasretim
bir hayal bu yazdýklarým olmayacak bir dua benimkisi bir avuntu belkide gelecek diye beklerken yari son bulacak kalan ömrüm.

Sosyal Medyada Paylaşın: