NEYDİ GÖZLERİN
Elimde deðil ki hayran kalmamak
Akþam sularýnda neydi gözlerin
Üzüm karasýndan iki ýþýlak
Kaþ altýnda þahaneydi gözlerin
Sakince yanýna vardýðým anda
Karþýsýnda devran sürdüðüm anda
Ufka dalýþýný gördüðüm anda
Benliðimi benden soydu gözlerin
Gönül sarayýma tahtýný kurup
Zavallý aklýmý yaðmaya verip
Bütün hücrelere mührünü vurup
Küfelik eyleyen meydi gözlerin
Týklattýðý yerim sanki bir magma
Cehennem ateþi yanýnda çakma
Ýnanmasý belki güç gelir amma
Yüreðimi yakan þeydi gözlerin
Bulunmaz vurgunda daha nadide
Artýrýyor etkisini git gide
Utanýrdý hünerinden belki de
Çektiðimi bir göreydi gözlerin
Farkýnda olmadan vaziyet alýp
Küllenmeyen korun faili olup
Gecenin hakkýný gözlerden çalýp
Sevdayý kalbime koydu gözlerin
Ruhum ikizini buldu bulalý
Aklýmý peþinden saldý salalý
Delibal’dan ayrý kaldý kalalý
Sanki iþkenceye doydu gözlerin
DELÝBAL – Celil ÇINKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.