Usandım Arkadaş
USANDIM ARKADAÞ
Yalan dünyaya, ben niye geldim
Zalim felekten, hep darbe yedim
Çektiðim derdi, kaderim bildim
Usandým arkadaþ, ben usandým
Felek býkmadan, belime vurdu
Beni aðlattý, baþkasý güldü
Baþýmda olan, saçýmý yoldu
Usandým arkadaþ, ben usandým
Kahpe felektir, hep beni ezen
Odur yýllarca, yürekten üzen
Yine ben oldum, canýndan bezen
Usandým arkadaþ, ben usandým
Býktým sevgide, yoksun kalmaktan
Dert üstüne, bin derdi koymaktan
Söz verip verip, sonra caymaktan
Usandým arkadaþ, ben usandým
(0480) Eylül 2001
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.