Ne güneþ doðar dünyama renklenir Ne denizler coþar siler izleri Ve karanlýktýr gök yüzüm, çýkmaz ay Bilmiyorum ki bu dünyada Ölmek mi , yaþamak mý kolay...
Sensizlikte Bir yaðmurdur bardaktan Boþanýrcasýna baþýma yaðan Yokluðunun karanlýðýnda Akþam olup gözlerini andýðým saatler...
Sensizlikte Ayaklarýmý saran dikenli bir teldir. Siyah gölgelerde seni aradýðým saatler Her þafakta yeniden umutlanýyor yüreðim Belki geleceksin diye açýyor güllerim...
Sensizlikte Yüceliðinin büyüklüðüne Göz yaþlarý ile yalvardýðým saatler Ýçimde kördüðüm düþünceler yýðýlmýþ Git ! çýk ! dedikçe yerleþiyor ha bire Ýsyanlarým sarýyor geceyi Güneþ suskun, ben aðlýyorum...
Aygün Deniz 7. Temmuz.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.