dün deðil, deðil dün sanki bugün ne perdenin açýlasý, ne güneþin içeri dalasý ne de yastýðýmýn benden kopasý var günlerden de neyse ney asýl sen nasýlsýn
seni bilmem, bilemem de bugün ben, ben bugün çok biraz t/asmalý kilidim sanýrým hiç s/açýlasým, saçmalayasým bile yok panjurum, kepenkim belki de kendi kendime kapalýyým dedim ya kapalýyým toptan bugün benliðime
çok deðil belki de çok zaman önce resimdim tuvale çiselenen resim dediysem resmediliyordum inceden sonra ne mi oldu neyse ney hem kapalýyým dedim ya kapalýyým bugün ben. su da dökme çiçek açmam, açamam gizliden
bir ileri hep geri vitese takmak, takýlmakla geçti hayat boþa aldýkça da nasýl da boþaldý hep ömür biraz da aynalar taksýn, takýþtýrsýn baksýn bugün hiçliðime neydi sevabým bilmiyorum sanýrým kefensiz, felsefesiz bir günahým…
. . . //
ilhanaþýcýtemmuzikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.