MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İsimlendirme
Tsukuyomi

İsimlendirme




Parçalanan þeyler
zihnimi dinç tutuyor
birbirinin üzerine binen kýrýlan ve kývrýlan dünya nimetlerini
tatmayý seviyorum
Yolculuk
bunca
zorluða deðmez
Kalkýp gidesim yok ne mezara
ne de
Beyazlar içinde ki herhangi bir kadýnýn koynuna

Birileri bir yerlerin müdavimidir
ve sen
þi/irin
imla hatasýna takýlýp kalmýþsýndýr
Vitrine çýkarýlmýþ sergilenirken bedenler
verse herkese bineceklerin Tristan özentisi laf kalabalýðý
midemi bulandýrýyor
Isýnan hava yükselir yükselen hava
soður
içim gibi

Teðet geçecek bu zehir binlerce þehri kasabayý köyü
çünkü insanlar evlerine pirinç dahi alamazken
milyarlarca lirayý çalanlar için yanýp tutuþuyor
kolektivizmin bizi götürdüðü noktadýr dikta
Yerimi biliyorum
taraf
olduðum þeylerle mutluyum
içine baktýðým tüm kuyular þiirdi elbet
kimi
kötü
kimi
iyi
kimi israf
Yýðmayacaksýn diyenlerin çocuklarý dað biriktirdi
Oku diyenlerin çocuklarý okuyana düþman oldu
Sev diyenlerin çocuklarý bir kendini sevdi
yukarýda söylediklerim anlamlý
anlamlý olduðu kadar da önemsiz çünkü
mutlu olmaya endeksliyken
bilinçli olarak kötülük yapabilen tek canlýdýr insan.

Peki ya kötülük
ölçüsü nedir
karýnca ezmek mi daha zor
insan öldürmek mi
bir yaþamý almak yaþamýn niteliðine göre fark eder mi
yahut þekline göre
Herhangi bir savaþta ne kadar çok insan öldürürseniz
o kadar çok kahramansýnýzdýr
Peki ya
savaþ falan yoksa adýnýz
psikopat katil olur.

Ýnsanoðlu isimleri icat ettiðinden beri vardýr kavramlar
savaþ
barýþ
aþk
sevgi
para
iyilik
kötülük
saflýk
pezevenklik
orospuluk
birileri isimlendirdiði için varlar

Birileri bizi isimlendirdiði için varýz
ve onlarý da birileri isimlendirdi
biz birilerini isimlendireceðiz
baþýna herhangi bir sýfat koymadan yaklaþabildiðimiz tek þey ölümdür
çünkü Tanrýlarýmýz bile farklýlaþýrken
ölümlerimiz hep ayný

Soðuktur yüzü gerçeðin
ama yoktur aslýnda gerçek dediðimizden daha büyük iki yüzlüsü
kahpe olan dünya deðildir
ve kader dediðimiz þeye kimse çomak sokmaz
üstelik
sürüye daha da baðlanýrýz yaþadýkça
oysa
oturup geçmiþi anmaya baþladýðýnda bilirsin ki artýk sona daha yakýnsýn .
Sonu maddi varlýðýmýzýn yok oluþuna baðlasak da
ruhumuz ölür çoðu zaman bedenimizden çok önce .

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.